В своей мастерской Владимир Сайко собрал трактор, культиватор, построил лодку

Ягоныя чарцяжы правераны на практыцы
У вёсцы Новазаронава Уладзіміра Яўгенавіча Сайко называюць не інакш, як “Кулібіным” ці майстрам. Такімі словамі, напэўна, можна ганарыцца, бо ў іх – павага людзей да творчасці і захаплення. Раней Уладзімір Яўгенавіч жыў у Віцебску і працаваў тэхнікам-тэхнолагам інструментальнай вытворчасці на заводзе заточных станкоў. А потым перабраўся з жонкай у вёску. Выбралі Новазаронава, бо гэта недалёка ад Грышаноў, дзе нарадзіўся і вырас гаспадар.
“У сталым узросце хочацца дыхаць свежым паветрам, жыць у суладдзі з прыродай, – кажа мужчына. – Да таго ж, тут шырокае поле дзейнасці для ажыццяўлення маіх ідэй”. Дзеля гэтага Уладзімір Яўгенавіч пабудаваў сабе майстэрню. Усё, што тут ёсць, пачынаючы ад такарнага станка і заканчваючы дробнымі дэталямі, зроблена клапатлівымі рукамі мужчыны. Ягонай “лабараторыяй” стала вось гэта майстэрня, у якой распрацаваныя схемы і чарцяжы правяраліся на практыцы. Тут па ўласным праекце зрабіў самаробны электрычны культыватар для апрацоўцы агарода, тут чараваў над самаробным трактарам. “Пляменнік стаў упрошваць змайстраваць яму трактар на дачу, – кажа Уладзімір Яўгенавіч. – Я згадзіўся, але пры ўмове што той купіць дэталі для двух трактароў – майго і ягонага, ну, а праект і работа будуць мае. На тым і пагадзіліся”. Трактар – гэта гордасць Уладзіміра Яўгенавіча, ён проста не мог ім не пахваліцца – адчыніў вароты свайго вялікага гаража (дарэчы, таксама пабудаванага рукамі майстра), сеў за руль (на здымку).
Тут жа, у гаражы, збоку стаіць вялікая лодка.  Канешне ж, тварэнне рук У. Я. Сайко. Бачачы ў маіх вачах аднаразова здзіўленне і захапленне, Уладзімір Яўгенавіч стаў расказваць: “Лодкі майструю даўно, гэта мая стыхія. Яшчэ ў маладыя гады, калі працаваў на заводзе, зрабіў яхту, якая стаяла на Лосвіда. А калі пераехалі ў вёску, дык разабраў яе, але каркас захаваў на выпадак, калі прыйдзецца зноў аднавіць. А вось такія лодкі, як у гаражы, рабіў для сябе і для дачкі. Выкарыстоўваю дрэвапластык – матэрыял новага пакалення, які спалучае ў сабе лепшыя якасці дрэва і пластыку. Лодкі атрымліваюцца якасныя і надзейныя, яны карыстаюцца папулярнасцю сярод паляўнічых і рыбаловаў”.
У. Я. Сайко майструе многа і пастаянна. Бывае, што з раніцы да позняга праводзіць дзень у сваёй майстэрні. Ён там і за сталяра, і за электрыка, і токара, і за архітэктара. А яшчэ ён зрубіў лазню, правёў да дома ваду, зрабіў каналізацыю, дом звонку ўпрыгожыў самаробным якарам.
Пытаюся, над чым жа майстар працуе зараз. “Рамантую знаёмым лодачны матор, – адказвае Уладзімір Яўгенавіч. – На днях заканчваю. Потым вазьмуся за парнік: трэба зварыць жалезны каркас, каб было надзейна і на многія гады”.
У. Я. Сайко, як і кожны спецыяліст, раўніва аберагае свае сакрэты, гатовы іх перадаць  вучням толькі ў тым разе, калі будзе ўпэўнены, што яны абавязкова прадоўжаць ягонае захапленне. Вельмі спадзяецца, што такія знойдуцца.
Ларыса ЗАЙЦАВА.
Надрукавана ў №29 ад 14.04.2015 г.