Интервью с начальником налоговой инспекции

“Падзяліць грошы, калі яны ёсць,  не так складана, як іх сабраць”
Размова, да якой напярэдадні прафесійнага свята мы запрасілі начальніка падатковай інспекцыі раёна А. С. Мужаву, пачалася, ні многа-ні мала, з абмеркавання кансалідаванага бюджэту, які, дарэчы, нашым раёнам выконваецца і нават перавыконваецца.
– За гэты год у кансалідаваны бюджэт павінна паступіць больш за 116 мільярдаў. Гэта ў два-тры разы  больш, чым у іншых, аналагічных нашаму, сельскіх раёнах вобласці. У фарміраванні бюджэту непасрэдна Шумілінскага раёна ўдзельнічаюць 291 арганізацыя, 203 індывідуальныя прадпрымальнікі і больш за 8,5 тысячы фізічных асоб. Галоўная задача падатковых органаў – напоўніць дзяржаўную казну. Але акрамя гэтага мы ажыццяўляем і кантрольныя функцыі, займаемся налічэннем маёмасных падаткаў, вядзем работу па дэклараванні.
– Цікава, наколькі сумленныя шумілінцы ў разліках з падатковай інспекцыяй, і якія метады “ўнушэння” вы выкарыстоўваеце?
– Ведаеце, ёсць шэраг  фізічных асоб, якія не хочуць, не хацелі і ўжо, пэўна, не захочуць сумленна плаціць падаткі, выконваць свае абавязацельствы, прадугледжаныя Канстытуцыяй. Канешне, дужа багатых у нас няма, але ў нас ёсць так званыя сераднякі – людзі, якія, здаецца, і дамы нядрэнныя пабудавалі, і на аўтамабілі не самым танным ездзяць, але нідзе не працуюць, афіцыйнага даходу не маюць і падаткаў не плацяць. Вось з такой катэгорыяй мы працуем штодзённа і карпатліва. Мы збіраем дасье на такога чалавека, супастаўляем яго  расходы з даходамі.
– І як жа такія знаходлівыя таварышы “апраўдваюць” сваё нябеднае жыццё?
– Пазыка. Часцей за ўсё – з Расійскай Федэрацыі. Але, дзякуючы зменам у заканадаўстве, гэтыя хітрыкі  ўжо не спрацоўваюць. Па такіх аперацыях за пяць месяцаў мы даналічылі 13 мільёнаў.
– Спакой вам толькі сніцца, але ведаю, што нядаўна ваша структура перажыла аптымізацыю кадраў. Наколькі гэта паўплывала на рытм работы?
– Так, сапраўды, нас засталося ўсяго 12 чалавек (было 18), таму на кожнага падатковага інспектара нагрузка павялічылася. Але тым не менш, мы гатовы працаваць, выконваць ранейшыя задачы.
– Але ж – не хлебам адзіным, што называецца. Да нас даходзяць чуткі, што падаткавікі вядуць усебакова актыўнае і цікавае жыццё.
– Ёсць у нас актывісты, якія пастаянна ўдзельнічаюць у спартыўных мерапрыемствах рэспубліканскага фармату і абараняюць гонар падатковых работнікаў вобласці. Да прыкладу, Аляксей Ільінец і Дзмітрый Байдакоў. Вось нядаўна яны ўдзельнічалі ў турзлёце, і каманда Віцебскай вобласці паказала добры вынік.
– І гэта, заўважу, зусім не здзіўляе,  калі ўлічыць той факт, што за штурвалам арганізацыі – жанчына, ва ўсіх адносінах прывабная. Ёсць на каго раўняцца. Ведаю, што ў раёне Вас лічаць прыкладам сучаснай жанчыны-кіраўніка, калі выдатныя прафе-сійныя, арганізатарскія здатнасці спалучаюцца з уменнем сябе прэзентаваць, заўжды добра выглядаць.  Цікава, як Вы размяркоўваеце дзень?
–  Раніцай – не скажу, што зарадку, але нешта падобнае раблю абавязкова, потым – чай, лёгкі сняданак. Ды, і наогул, як бы цяжка ні было, якія б праблемы ні прыходзілася вырашаць, нельга забываць, што ты жанчына і проста абавязана добра выглядаць. Хачу сказаць, што гэта, магчыма, і на генетычным узроўні сфарміравалася. І маці, і бабуля мае сачылі за сваім знешнім выглядам.
– Можна зрабіць выснову, што на Вас раўняюцца і Вашы падначаленыя. Ва ўсялякім разе, жаночая іх палова.
– Ведаеце, справа ў тым, што існуе імідж падатковага работніка і рамкі, за якія нельга выходзіць. Стараемся адпавядаць.
– Гэты факт, можна не сумнявацца, істотна ўплывае і на вынікі работы.
– Так, але трэба прызнаць, што вобраз падатковага інспектара рэдка выклікае пачуццё замілавання, хутчэй – наадварот. Вось і ў Бібліі такіх, як мы, называлі не інакш, як мытарамі. Але тым не менш, я лічу, што падатковая  служба – самая важная з усіх дзяржаўных службаў. Раздзяліць грошы, калі яны ёсць, – не так складана, як іх сабраць.
Алена Сяргееўна Мужава мае права рабіць такія гучныя вывады, бо падатковай службе пры-свяціла больш за 20 год свайго жыцця. Ад прапаноў з’ехаць з раёна працаваць у Віцебск адмаўляецца, маўляў, прырасла да Шуміліна.
Гутарыла
Наталля ЧАРНІЧЭНКА.
Надрукавана ў №54 ад 12.07.2013 г.