Адкуль назва пайшла
Любічы. Продкі ўжывалі стараславянскія мужчынскія імёны Любим, Любомир, Миролюб. Ад аднаго з іх і ўтварылася назва. У Мікалаёўскім сельсавеце была да 1973 года вёска Міралюбава.
Магілёўка. У аснове назвы гэтай вёскі, як і аднаго з абласных цэнтраў, дахрысціянскае мужчынскае імя Магіла.
Малькаўшчына. У аснову назвы магло быць пакладзена адно з трох імёнаў — Измаил (імя не толькі масульманскае, але і хрысціянскае, старажытнаяўрэйскае “пачуе бог”, Мал (“лацінскае “злы”) і Малахий (старажытнаяўрэйскае, “бог — мой пасланец”).
Марынкіна. Ад мужчынскага імені Марианн (лацінскае “мора”).
Маркава. Ад імені Марк (лацінскае “малаточак”).
Мяхі. Альбо ад жаночага імені Манефа (дакладней этымалогіі няма), альбо ад Мефодия (грэчаскае “вышукваць”).
Міхалова, Мішкі, Мішневічы, Мішкавічы. Ад імені Михаил (старажытнаяўрэйскае “роўны богу Яхве”).
Макракі. Назву вёска магла атрымаць ад вільготнага месца, на якім жылі першыя пасяленцы, а таксама ад імёнаў Марковий (грэчаскае “даўгавечны”) і Макрина (лацінскае “худы”).
Мурашкі. Пасяленцы, напэўна, былі дробненькія, невысокага росту. Ці нехта з іх быў ахрышчаны Амурам — у гонар антычнага бога любві.
Надзежына. Ад стараславянскага імені Надежда, якое мела і форму Надежа.
Мікіціха. Ад імені Никита (грэчаскае “перамагаць”).
Мікалаёва. Ад імені Николай (грэчаскае “перамога народа”).
Піліпенкі. Ад імені Филлип (грэчаскае “той, хто любіць коней”).
Полцева. Відавочна, ад скарочанага варыянта імені Ипполит (грэчаскае “распрагаць каня”).
Полькавічы. Ад Аполлона, антычнага бога сонца, мудрасці і мастацтваў, альбо ад імёнаў Поликарп (грэчаскае “урадлівы, багаты пладамі”). Ёсць на Шуміліншчыне і вёска Палячкі, але не варта думаць, што тут жылі ў даўніну этнічныя палякі. Можна меркаваць, што першапасяленцы пабудавалі хаты пасярод поля.
Рыпіншчына. Ад рымскага радавога імені Агриппин.
Саўчонкі. Ад імені Савва (лацінскае “дзед, стары”).
Самусяты. Ад імені Самуил (старажытнаяўрэйскае “бог пачуў”).
Сахоненкі. Ад імені Софоний (старажатнаяўрэйскае “бог схаваў”).
Сідараўшчына. Ад імені Исидор (грэчаскае “дар Ісіды” Исида — старажытнагрэчаская багіня земляробства).
Сіманяты. Ад імені Симеон.
Соіна. Альбо ад імені Псой (дакладнай этымалогіі няма), альбо ад імені Сисой (старажытнаяўрэйскае “шосты”).
Сосніна. Не ад сасновага бору, а ад імені Сосоний (дакладнай этылалогіі няма) ці ад імені Сосфен (грэчаскае “выратавальная сіла”).
Сянькова. Ад імёнаў Симеон (старажаытнаяўрэйскае “слухаць”), Авксентий (грэчаскае “расці”), Арсений (грэчаскае “адважны”).
Тарасенкі. Ад імені Тарасий (грэчаскае “трывожыць”).
Тропіна. Не ад сцяжынкі, а ад імені Евтропий (грэчаскае “дабрадзейны”).
Фатынь. Ад імені Фотина (грэчаскае “святло”). Такое ж паходжанне мае назва і сусветна вядомай беларускай вёскі-пакутні Хатынь.
Федзькава. Ад імені Фиодор (грэчаскае “дар бога”). Ад яго паходзіць і назва вёскі Ходараўка.
Харкавічы, Харакова. Ад імені Харитон (грэчаскае “шчодры”). Заснавальнікам украінскага горада Харкава лічыцца казак Харка-Харытон.
Шашы. Вядома ж, не шашэйная дарога дала вёсцы назву. Паселішча атрымала яе альбо ад імені Александр (грэчаскае “мужны, абаронца” — памяншальная форма Саша), альбо ад імені Сосипатр (грэчаскае “ратаваць” і “бацька”).
Юрава. Ад імені Георгий (грэчаскае “землярок”).
Ярашова. Вёска ў Мікалаёўскім сельсавеце, дзе жыве шмат католікаў. Магчыма, назва ад польскага слова “яраш” — вегетарыянец. А магчыма, ад імені Дорофей (грэчаскае “асвячоны Богам”). Яршоа — адзін з народных варыянтаў.
Яцукі. Ад стараславянскага імені Вячеслав з яго памяншальнай формай Ячка.
Автор Анатолий БРУЦКИЙ
Опубликовано в №57 от 27.07.2010
