Рубрика: Людзі і лёсы

А нявеста была ў ружовай сукенцы са штапелю Добрая гэта справа – кірмаш. На такія фэсты раней ладзіліся ў многіх вёсках раёна. Тут прадавалі тавар на розны густ, тут гучаў гармонік, было весела. І вельмі часта менавіта на кірмашы знаёміліся маладыя людзі, тут загараліся першыя іскрынкі кахання. Так было і ў сям’і Зінаіды Максімаўны і […]

“А ўсё пачыналася з кракавяка” Марыя Антонаўна і Альберт Пятровіч Прыгуны жывуць разам 60-ты год.  Яны ў  Надзежыне старажылы. Як звілі тут сваё сямейнае гняздо амаль 60 год назад, так і сёння тут цёпла і ўтульна. Згадзіцеся, сёння нямнога сямейных пар, якім Бог дараваў такое шчасце – пражыць разам больш за паўстагоддзя ў міры і […]

У яе наогул атрымліваецца жыць Кажуць, бог дае столькі выпрабаванняў, колькі можа вынесці чалавек. І калі ўжо здаецца, што далей ісці няма сіл, не здавайцеся, і выйсце абавязкова знойдзецца. Усім сваім жыццём Тамара Рыгораўна Мікулевіч пацвярджае гэта. А выпрабаванняў лёс ёй паслаў шчодра. Пачыналася ўсё добра. Яна з мамай жыла на Каўказе, там вывучылася на […]

“Я ўражана дабрынёй беларускіх людзей” Прафесія Святланы Сяргееўны Лісіцынай ніколі не давала ёй сумаваць. Геалогія вабіла загадкавасцю і рамантычнасцю. Больш за трыццаць гадоў па камандзіроўках, па гарах і палях у пошуках карысных выкапняў. Рабілі геалагічныя здымкі, абследавалі мясцовасць. Святлана Сяргееўна працавала на Чукотцы, у Магадане, Кіргізіі, Казахстане, на Калыме, у Запаляр’і  і іншых кропках былога […]

Такое доўгае, такое рознае жыццё Жыць доўга – гэта    знаць, шмат ведаць, многае ўмець; жыць доўга – гэта бачыць шчасце дзяцей і ўнукаў, бавіцца з праўнукамі; жыць доўга – гэта разумець і цаніць кожнае імгненне,  усведамляць каштоўнасць жыцця ў самых простых, натуральных яго праявах. Бог не кожнаму адмярае столькі, колькі выпала Ганне Рыгораўне і Уладзіміру […]

Ордэн ўручалі ў Казахстане Павел Аляксандравіч Кляцкоў з вёскі Шыліна вельмі ганарыцца, што мае ордэн “Знак Пашаны” і медаль “За працоўную доблесць”. А ўручалі гэтыя важкія ўзнагароды сённяшняму ветэрану працы ажно ў Казахстане. “Быў энтузіястам, – усміхаецца Павел Аляксандравіч. – Хацелася асвойваць новыя землі, новую тэхніку. І ўвогуле зрабіць у сваім жыцці нешта значнае, за […]

На юбілей – шакалад і духі Аліну Станіславаўну Казлоўскую ў Мішкавічах, напэўна, ведае кожны. Яна тутэйшы старажыл тут, нядаўна адсвяткавала сваё 85-годдзе, у свой час жанчына была ўдастоена ордэна “Маці-гераіні”, мае вялікую і дружную сям’ю. “Сям’я – самае важнае ў жыцці, – кажа жанчына. – Рознае здараецца з чалавекам, але важна, каб і ў радасці, […]

Хадзіў юнак у штыкавую атаку… Глядзіш  кіно, знятае ў 70-80-х гадах  пра Вялікую Айчынную вайну,   і  ганарышся маладымі юнакамі і дзяўчатамі ваенных 40-х, верыш: калі малады юнак рвецца на фронт або ў партызаны – гэта не рэжысёрскі вымысел. Так яно, па ўсім відаць, і  было. Гэта лішні раз пацвярджае жыццё Фёдара Іванавіча Карнілава з Шуміліна, […]

“Муж абедае, а я хутчэй на трактар” Механізатар –  рэдкая прафесія для жанчыны. Зараз, напрыклад, ні ў адной з сельскагаспадарчых прадпрыемстваў раёна няма жанчыны-трактарыста. А вось у 70- 80-я гады “слабы пол” не баяўся садзіцца за руль трактара і спаборнічаць па ворыве ці ўздыме зябліва з мужчынамі. У прыватнасці, такой стаханаўкай была ў нашым раёне  […]

“Цукровыя буракі  лічыліся вялікім ласункам” Нячаста сустрэнеш чалавека, якому званне “ветэран” прысвойвалася двойчы. Менавіта з такіх шчасліўцаў Васіль Фадзеевіч Яцук з вёскі Мазекі – ён былы вязень,  ветэран Вялікай Айчыннай вайны і ветэран працы. “Из одного метала льют медаль за бой, медаль за труд”, –  усміхаецца Васіль Фадзеевіч. І ветэран мае медаль “За перамогу над […]

Да першай настаўніцы ідуць з парадай Сафія Ісакаўна Пракапішка з райцэнтра нядаўна адсвяткавала свой 90-гадовы юбілей. Віншавалі родныя, суседзі, сябры. А яшчэ – былыя вучні. Іх у Сафіі Ісакаўны многа – педагагічны стаж былой настаўніцы налічвае амаль сорак гадоў. І сёння Сафія Ісакаўна рухавы і цікаўны чалавек. Яна чытае раённую газету “ад коркі да коркі”, […]