Мужчына, які ўмее трымаць слова Сапраўднага мужчыну заўжды бачна здалёк. Яго выдаюць немітуслівыя рухі, упэўненая хада і разважлівасць у суджэннях. Такія людзі, як правіла, дабіваюцца поспеху ў працы і аўтарытэту сярод калег і блізкіх. Яшчэ яны ўмеюць быць сапраўднай апорай у сям’і, вырасціць упэўненых у сабе, шчаслівых дзяцей. Уладзімір Міхайлавіч Мазейка ўпэўнены, што самая галоўная […]
Продолжить чтение
“Мы не толькі друкавалі газету, а і чыталі яе першымі” Раённая газета сёння і ў пачатку 60-х, калі Ганна Антонаўна Кручкова прыехала ў Шуміліна… Вядома, змянілася многае, сцвярджае жанчына. Ды і каму, як не ёй, якая аддала друкарскай справе больш за сорак гадоў, параўноўваць газету? Можа, нават рабіць заўвагі і нешта раіць. Мае права. “Ды […]
Продолжить чтение
Не любіць здрады і недаверу Старшы прараб ПМК-70 Васіль Андрэевіч Новікаў – чалавек у калектыве будаўнікоў паважаны. Цэняць яго, прыслухоўваюцца да яго думкі. А такое прызнанне само па сабе не прыходзіць… Не думаў В. А. Новікаў, што звяжа сваё жыццё з будаўніцтвам. Калі вучыўся ў школе-інтэрнаце (родам ён з Каравайніцы, але так распарадзіўся лёс, што […]
Продолжить чтение
“Пчол трэба любіць” Анатоль Фёдаравіч Якімцаў усё жыццё пражыў у горадзе. А калі выйшаў на пенсію, сваім месцам жыхарства абраў Сіроціна – жончыну радзіму. Тут гаспадар перабудаваў стары дом, зрабіў мансарду. Паралельна з будаўніцтвам займаўся сваёй любімай справай – развядзеннем пчол. Займаецца і зараз, у свае восемдзесят гадоў. У Анатоля Фёдаравіча багатая пасека. І ён […]
Продолжить чтение
Шлях даўжынёй у 70 год У панядзелак наш раён наведалі Тэрэза Кехое са штату Каліфорнія (ЗША) з сынам Эрыкам (выкладчык універсітэта ў Паўночнай Каліфорніі) і сястра Валянціна (цяпер жыве ў Ліепаі, Латвія). Тэрэза Кехое нарадзілася да вайны ў вёсцы Лоўша і была тады Тамарай Шарковай. …Вайна паламала не адзін чалавечы лёс. Еўфрасіння Міхайлаўна Ушакова з […]
Продолжить чтение
– на прыёме «Чайка-7», слухае Аляксей Шамшура – На прыёме “Чайка-7”. Дакладваю аператыўную абстаноўку. Голас дыспетчара цэнтра аператыўнага кіравання раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях Аляксея Шамшуры гучыць выразна і гучна. Ва ўзбраенні ў дыспетчара не толькі рацыя і тэлефон, але і інтэрнэт. З яго дапамогай Аляксей Шамшура перадае ў вобласць звесткі пра колькасць машын у […]
Продолжить чтение
Да бацькі на магілу, у Гагарын Людміла Васільеўна Мясаедава з вёскі Лоўша мала што ведала пра свайго бацьку. Калі ён загінуў пад Масквой у 1942 годзе, ёй было ўсяго тры гады. “Да вайны бацька – Васіль Іванавіч Мяснікоў – быў старшынёй Слідчанскага сельсавета Чашніцкага раёна, – расказвае Людміла Васільеўна. – У красавіку 1941 года яго […]
Продолжить чтение
“У чужым краі адчувалі сябе рабамі” Яўгенія Ягораўна Лазарава з вёскі Зямцы сёлета будзе святкаваць свой 90-гадовы юбілей. “Да вайны наша сям’я жыла ў вёсцы Ставіца. Мне было 16 гадоў, калі паліцаі сабралі хлопцаў і дзяўчат з блізляжачых вёсак. Разам з сяброўкамі Зінай, Марыяй і Надзяй была ў гэтым спісе і я. Нас спачатку завезлі […]
Продолжить чтение
Ці ўдзячнай будзе старасць? Заўважыў: чалавек з гадамі ўсё менш любіць крытыку. Чаму так, не ведаю. Можа, уся справа ў расхістаных нервах (адкуль тады ў старых плаксівасць?), у той ацэнцы, якую ён сабе дае і які жыццёвы досвед займеў. А маладым, перш чым лезці да бацькоў ці бабулі з крытыкай, трэба падумаць: а ці да […]
Продолжить чтение
На радзіму аднадумца і калегі Візіт у Шуміліна А. І. Максімава, які жыве ў Падмаскоўі, стаў нечаканасцю не толькі для аўтара гэтых радкоў. Было б больш лагічна, каб радзіму Л. М. Мацкевіча (ён служыў святаром у Дабеі, на Шуміліншчыне) наведаў нехта з яго сваякоў – далёкіх ці блізкіх. Але завітаў у нашы мясціны масквіч А. […]
Продолжить чтение
Здание Мишковичской школы Вытокі таленту – з Мішкавіч Са жніўня 2013 года, калі ў раённай газеце пабачыла свет публікацыя пра славутага земляка Уладзіміра Сцяпанавіча Чаплінскага, як кажуць, шмат вады сплыло. Праз нейкі час у рэдакцыю ліст даслаў М. Н. Прыгожы, былы вучань бацькі нашага героя Сцяпана Іванавіча. С. І. Чаплінскі доўгі час займаў пасаду дырэктара […]
Продолжить чтение
Алмазнае вяселле Бялецкіх У мінулую нядзелю, 15 чэрвеня, Вольга Гаўрылаўна і Мікалай Данілавіч Бялецкія з вёскі Лоўжа справілі алмазнае вяселле – 60 гадоў сумеснага жыцця. Павіншаваць іх з гэтай шаноўнай датай і падарыць ім ружы і музычны падарунак прыехалі артысты аўтаклуба Цэнтра культуры і карэспандэнт раённай газеты. Усе, хто ведае Бялецкіх, згодзяцца, што гэта працавітая, […]
Продолжить чтение
Бенефіс Анатоля Міхеева Анатолю Васільевічу Міхееву – 65. І я амаль упэўнена ў тым, што нікому не трэба прадстаўляць гэтага чалавека. Адны ведаюць яго як выкладчыка дзіцячай школы мастацтваў, аўтара і выканаўцу цудоўных песень, іншыя – як добрага сем’яніна і надзейнага сябра. Ясна адно – Анатоль Міхееў адбыўся як асоба, як прафесіянал, як сын сваёй […]
Продолжить чтение
“Я ж нічога не ўмею, толькі лячыць людзей” Калі ты ўзяўся лячыць людзей і носіш высакароднае званне медыка, значыць, ты не толькі спачуваеш чужому болю, але гатовы прысвяціць сваё жыццё барацьбе за здароўе і жыццё людзей. Гэта не высокамоўныя словы, і за прыкладамі хадзіць далёка нам не трэба. Рыма Аляксандраўна Байкова, фельчар Крывасельскага ФАПа, у […]
Продолжить чтение
Ноты жыцця аднаго музыканта А ўсё ж музыкант – мужчынская прафесія. Як касманаўт ці марак-падводнік. Не, сярод іх здараюцца і жанчыны, але куды лепей атрымліваецца, калі яны толькі натхняюць. Валерыя Латковіча я выдатна магу ўявіць з мікрафонам на вялікай сцэне ці ў складзе якога-небудзь вядомага аркестра. Магу – але не хачу. А хачу я, каб […]
Продолжить чтение